CZY I              W dniu 09.11.2019 r. w siedzibie POPLONU odbyły się warsztaty na temat:
"JAK UTOŻSAMIAMY SIĘ Z CHOROBĄ ALKOHOLOWĄ".
ZAGADNIENIA OMAWIANE NA ZAJĘCIACH WARSZTATOWYCH:
- Mówienie o sobie „ Ja†alkoholik
- Na jakim etapie tożsamości alkoholowej jestem?
- Czy kobietom trudniej utożsamiać się z chorobą alkoholową ze względu na wstyd wobec społeczeństwa?
Co to jest tożsamość ?
-
Ja
-
Akceptacja siebie,
-
To kim jestem,
-
Przynależność do grupy,
-
To jaki/jaka jestem,
-
Jakiej narodowości jestem,
-
Do jakiej grupy religijnej należę,
-
Do jakiej grupy zawodowej należę,
Tożsamość - pojęcie tożsamości występuje w kontekście dwóch najważniejszych dla człowieka relacji: stosunku do siebie samego i stosunku do innych ludzi.
tożsamość społeczna – uświadomienie sobie wspólnych właściwości z grupą, w której jednostka żyje, poczucie przynależności do grupy i dostrzeżenie odrębności grupy.
tożsamość osobista – dostrzeżenie tego, co różni jednostkę od innych, powstawanie sądów na temat własnej osoby.
Tożsamość to składnia wielu naszych aspektów życiowych.
TEORIA RÓL SPOÅECZNYCH.
W życiu pełnimy różne role : jesteśmy żonami, mężami , matkami , ojcami , siostrami, sąsiadami , uczniami,córkami, synami, szefami, itd.
Świadomość pełnienia tych ról powoduje, że jesteśmy w stanie utrzymać abstynencję. Jeśli utrzymamy świadomość , że jeśli wejdę w rolę alkoholika, wówczas odpadną role społeczne.
„ AKCEPTACJA SIEBIE JAKO OSOBY UZALEÅ»NIONEJâ€
Praca nad zmianą tożsamości alkoholowej.
Akceptacja samego siebie potrzebna jest każdemu, dlaczego bardziej osobie uzależnionej ? Ponieważ: słowo alkoholik w Polsce oznacza, że ktoś pije i będzie pił.
Proces zmiany tożsamoÅ›ci alkoholowej musi w pewnym momencie prowadzić do zmiany definicji alkoholizmu. Można być alkoholikiem i nie pić, czyli potrzebna siÄ™ staje akceptacja wizji „ trzeźwego alkoholikaâ€, oraz zdolność rozróżnienia dwu kategorii alkoholików – tych którzy pijÄ… i tych którzy nie pijÄ….
Istotą procesu zdrowienia osoby uzależnionej jest sprawa rekonstrukcji tożsamości , czyli akceptacja siebie jako osoby uzależnionej. Jest to długi proces i u każdego trwa inaczej .
Pierwszy kontakt z problemem tożsamości alkoholowej to najczęściej kontakt z negacją, wyrażającą się stwierdzeniem:
„ Nie jestem alkoholikiemâ€
Stoi za tym przekonanie , że alkoholicy to degeneraci, ludzie słabi,przestępcy,upodleni ludzie.
Negacja jest zrozumiała, bo kto chciałby się tak czuć?
Negacja jest rozpaczliwą próbą obrony resztek poczucia własnej wartości i godności, lecz niestety sytuacja jego aktualnego życia temu przeczy.
Kolejnym etapem jest etap wahania:
Rozstanie się z negacją budzi lęk, niepokój,obawę ,ale pojawia się też myśl,że alkoholizm to choroba i że złe rzeczy , które się ze mną działy , to objawy choroby.
Jeśli takie myśli się pojawiają w świadomości zwiększa gotowość by zaakceptować własną terapię.
Jeżeli zrozumiemy naturę procesu zmiany tożsamości , jeśli naprawdę wystąpi szczera nieprzymuszona chęć zmiany i pomimo czekających trudności , to będzie ona możliwa.
Trzeci obszar to rozważanie:
Pojawia siÄ™ myÅ›l: „ Chyba jestem alkoholikiemâ€, „Jestem podobny do tych, którzy tak siÄ™ nazywajÄ…â€
To porównanie jest potrzebne, odkrywamy wówczas różnice i podobieństwo ich do siebie.To naturalny proces zdrowienia
Czwarty obszar Potwierdzenie
"Jestem alkoholikiem†i muszę o tym pamiętać do końca życia, ale mogę być szczęśliwy, jeśli nauczę się żyć bez alkoholu i rozwiązywać na trzeźwo swoje problemy";
Jest dla mnie nadzieja,miejsce wśród innych ludzi,jestem gotowy korzystać z pomocy dla ludzi uzależnionych.
Świadomość własnych zalet i wad jest bardzo ważne. Pomaga nam budować własnych siebie, nie przez pryzmat oczekiwań innych, ale przez to jakimi chcemy być.
„ PRACA NAD ZMIANÄ„ TOÅ»SAMOÅšCI ALKOHOLOWEJâ€
Akceptacja choroby - (zespół uzależnienia alkoholowego) nie następuje od razu z chwilą postawienia diagnozy przez lekarza lub specjalistę uzależnień, ponieważ jednym z głównych mechanizmów psychologicznych uzależnienia (każdego) jest:
Zaprzeczanie - Osoba uzależniona w trakcie leczenia przechodzi przez trudny proces zmiany tożsamości alkoholowej, który nie zawsze kończy się akceptacją choroby, co z kolei prowadzić może do jej nawrotu. Przyznanie, uznanie, a w efekcie akceptacja choroby daje szansę na pomyślne zdrowienie, za które odpowiedzialność spoczywa w rękach chorego. Bez akceptacji czy choćby uznania choroby nie można mówić o możliwości zdrowienia ponieważ nie można leczyć uzależnienia, którego chory nie przyjmuje do wiadomości. Uznanie siebie za alkoholika rozpoczyna proces zmiany tożsamości alkoholowej, która przebiega w następujących etapach: *zaprzeczanie - "Nie jestem alkoholikiem - alkoholicy to są degeneraci, przestępcy, słabi i upodleni ludzie, którzy muszą być leczeni, ze mną jeszcze nie jest tak źle, jeszcze nie jestem na odwyku, nie straciłem rodziny, pracy, majątku itp."; *wahanie - "Obawiam się, że może jestem alkoholikiem - alkoholizm to jest choroba, te różne złe rzeczy, które ze mną się działy, są objawami choroby, jestem na odwyku, bot utaj leczą tę chorobę i może mi pomogą"; *rozważanie - "Chyba jestem alkoholikiem - jestem podobny do tych, którzy tutaj nazywają siebie alkoholikami, można być alkoholikiem i nie pić, jak się jest alkoholikiem to nie wolno pić do końca życia"; *potwierdzenie -"Jestem alkoholikiem i muszę o tym pamiętać do końca życia, ale mogę być szczęśliwy, jeśli nauczę się żyć bez alkoholu i rozwiązywać na trzeźwo swoje problemy"; * afirmacja - "Jestem dumny z tego, że jestem alkoholikiem i nie piję - mogę pomagać innym alkoholikom i lepiej ich rozumiem niż niejeden fachowiec"; * rozstanie - "Mam za sobą ważny i trudny okres życia, udało mi się zapanować nad śmiertelną chorobą i mogę być z siebie dumny, nie będę już nigdy używał alkoholu, ale nie muszę stale o tym myśleć i nie będę już patrzył na siebie i na swoje życie z perspektywy alkoholowej".
|